Гласиал ҳосилоти кислота, ё оби хокистарии кислота, чунки манбаи таъминон ва маҳсули химиявӣ муҳимтарин компонентҳо дар синтези кимиёвӣ ва хусусан дар саноати органикӣ мебошанд. Ин кислота бо таркиби кимиёвии C2H4O2 эҳтимолан кислотаи азмеҳлати хос, диентерик ва мабнӣ бар химияст, ки дар доираи гели кислота ва алкали асосӣ хеле пурмаълумот боқӣ мемонад.
Истифодаи кислотаи глициал дар таркибҳо низ марбут ба ақидат ва критерийҳои муҳити зист мебошад. Масалан, ин кислота бо баҳразарӯзӣ ва тайёр намудани реаксияҳои кимиёвии беназорат, метавонад ёрии умумии таҷрибавӣ ваکېфтатон марбут шавад, ки ин иқтидоротро таҳким медиҳад. Илова бар ин, ин кислота олии кимиёвии фалажҳоро низ таҷриба мекунад ва барои зиндагии сифати баландсизда,рынок, истеҳсол ва иқтисодӣ нақши асосӣ мебозад.
Гласиал ҳосилоти кислота, ҳамзамон, дар тиб ба сифати антисептик ва формулҳои доруворӣ истифода мешавад. Сарфи назар аз ин, истифодаи кислотаи глициал дар саноати хӯрокворӣ, барои таъмини хос расмӣ ва намуди махсуси хӯроки шифобахш дар бастабандии хӯроки тайёр ва тағизотҳои моҳӣ маъруф аст. Ин кислота бо хосияти тавозун, система ва замини махсуси хӯрокворӣ беҳтарин қарорҳои муфид мебошад.
Чунин тавре, ки ба назар мерасад, кислотаи глициал, бо хоси узлокрави тадбирҳо дар кимиё, дорусозӣ ва хӯрокворӣ, нақши муҳим ва муҳиммето дорад. Бо ин рӯйхати дастрас, истифодаи кислотаи глициал кӯмак мекунад, то ки коми шитоб ва технологияи замонаваро таъмин ва паҳн созад.